himblatsn ['hɪmblatsn]

vb.intr., p.p. gehimblatset [gə'hɪmblatsɽt] - blitzen; lampeggiare. ['hɪətse hɛərəman 'nɪçt 'mɛər - ne 'töndrn, ne 'hɪmblatsn, ne 'ɔləs, nɪçt. böl ɪʃt 'dɛn gə'beːn ame 'hörbɪʃt zɛl ɪm ɔ'tɔbər, ɔmbər 'noʊ gə'hɛərt - 'bʊndrla - as ɪs töndrt] - Jetzt hört man nichts mehr, weder donnern noch blitzen, noch irgend etwas. Wohl ist doch gewesen - im Herbst, im Oktober haben wir - seltsam! - noch donnern gehört; adesso non si sente più niente - nè tuonare nè lampeggiare nè niente. Ma comunque in autunno, in ottobre - che strano! - abbiamo ancora sentito tuonare.