kheinich ['khɛɪnɪç]

n.m., pl.? - König; re. Nur einmal (Armando SCHNEIDER, Lateis, 1966) in dieser Form belegt. Die sonst übliche Zahrer Form ist ↑khinich; questa forma è stata registrata una sola volta (Armando SCHNEIDER, Lateis, 1966). La forma saurana "genuina" è ↑khinich. Vgl. HORNUNG, PLWB, s.v. Künig, SCHATZ, s.v. künig (kînig, -ik u.s.w.), insbesondere s.v. könig m., "in städtischer Aussprache kệnig (Kompromißform), s. unter ‘künig’". ↑khinich