kholch [khɔlx]

n.m., dat.sg. kholche ['khɔlçe] - Kalk; calce. [dər 'gɔʃtɪge 'zɔnt gɛət 'laɪ mɪme 'khɔlçe 'aʊftsaʃmaɪtsan] - der grobe Sand eignet sich nur in Verbindung mit Kalk als Verputz; per fare l'intonaco la sabbia grossa va bene soltanto se mescolata alla calce. Vgl. SCHATZ, s.v. kąlch, HORNUNG, PLWB (s.v. Kalkgrube) kχǫlχ-, ZzWB kxǫlx. Lt. KLUGE (s.v. Kalk) altes Lehnwort des (röm.) Steinbaus < lat. calx, gen. calcis.