- matrimoni(o)
- matsetle
- maul
- mauleizl
- maulkhörble
- maulvleitle
- maurach
- maurar
- maurarle
- maure
- maurn
- maulvleitle ['maʊlvleɪtle]
n.n., pl. maulvleitlan ['maʊlvleɪtlan] - Mundharmonika; armonica a bocca. Etym. ↑maul (‘Mund’) + Dim. < ↑vleite/ vlöite (‘Ziehharmonika’, vgl. ↑vleitn/vlöitn ‘ein musikalisches Instrument, insbesondere Ziehharmonika, spielen’, vgl. ↑vleitar/vlöitar ‘Musikant, insbes. Ziehharmonikaspieler’).