pfetrle ['pfɛtrle]

n.n., pl. pfetrlan ['pfɛtrlan] (wohl Dim. zu (nicht belegtem) *pfotr [pfɔtr] n.m. - nahestehender alter Freund; buon vecchio amico. Etym. vgl. KLUGE, s.v. Gevatter, s.v. Pfetter, LESSIAK, Zarz, S. 146 (§ 76.1.c), ZzWB, s.v. Gevatter, DENISON, 1989, S. 50ff.