- bider-1
- bider2
- biderbertikhat
- biderkhemen
- biderle
- bider-reide
- bidn
- bie1
- bie2
- bieden
- biedn
- bider-reide ['biːdə(r)reɪde]
n.f., pl. bider-reidn ['biːdər(r)reɪdn] (TM) - Widerrede; contraddizione, obiezione.
n.f., pl. bider-reidn ['biːdər(r)reɪdn] (TM) - Widerrede; contraddizione, obiezione.