- bintl [bɪntl]
n.f., pl. bintln [bɪntln] - Winde (bot.); convolvolo (SCHNEIDER, DS, S. 113). Vgl. SCHATZ (s.v. winden) wintlgrôs; s.v. windl f. (Lusern).
(Italiano) Inserisci
(Italiano) Inserisci un codice fonetico
(Italiano) Inserisci testo