čunkln ['tʃʊŋkln]

vb.intr., p.p. gečunklt [gə'tʃʊŋklt] - anfangen zu brennen, Feuer fangen; cominciare a ardere. [ar ɔt vöɪç gə'tʃʊŋklt va 'tsoʊrn] - er hat vor lauter Zorn "geglüht"; ardeva proprio di rabbia. [s tʊət tʃʊŋkln] - es kriselt; minaccia (p.e. una guerra). Vgl. SCHATZ, s.v. tschungge: "... In Welschn[ofen] tschunggl f. geselchtes Rindfleisch, cimbr. schunkl". Ähnlich CAPPELLETTI/SCHWEIZER, S. 187. ↑činkln, ↑aufčinkln, ↑varčinkln