klukn [kluːkŋ]

vb.intr., p.p. gekluket [gə'kluːkət] - 1) glucken (von der Bruthenne); chiocciare. 2) brüten; covare. 3) Schluckauf haben; avere il singhiozzo. ↑hukhn. Vgl. HORNUNG, PLWB, s.v. Ggluggelhenne, ggluggeln