khobas ['khoːbas]

n.m., pl. khebaser ['kheːbasər] - Krautacker; cavolaia. [ɪn 'khoːbas 'neɪtsn] - den Krautacker gießen; annaffiare la cavolaia. [ɪ pɪn gə'beːn ɪn 'khoːbas] - ich war auf Mädchenjagd; sono stato a donne. Etym. ein gemeinoberdt. Lehnwort aus mlat. 'caputia', vgl. HORNUNG, PLWB, s.v. Kabeß, SCHATZ, s.v. kabes. ↑kheipfle, ↑khraut