mitanaie ['mɪta'naɪe]

adj. - ganz neu, ganz unbekannt; completamente nuovo, sconosciuto. ['völkh 'mɪta'naɪe] - ganz neue Leute; gente completa-mente sconosciuta (weniger markierte Wortfolge/ ordine di parole meno marcato: ['mɪta'naiəs 'völkh]). [z ɪʃpər (net) 'mɪta'naɪe, bas 'd'ɔʃpər dər'tseɪlt] (TM) - es ist mir (nicht) ganz neu, was du mir sagst; non mi è completamente nuovo, ciò che mi hai detto. [Gegenstände/oggetti: ↑noglnai; ↑pfunklnai]. Etym. S. SCHATZ, s.v. mitenoie (Pust.).