naien ['najən]

vb.tr., p.p. genaiet [gə'najət] - 1) (z.B. Gerste, Salz) zerstoßen, zerstampfen; pestare (p.e. orzo, sale). 2) koitieren; coire. Etym. < ahd. niuwan, vgl. SCHATZ, s.v. nuiɛn. ↑gerštenaiar, ↑prainaiar, ↑naign22