- doch [dɔx]
n.n., dat.sg. doche ['dɔxe], pl. decher ['dɛç(ə)r] - Dach; tetto. [ɪ ɔn 'iː gəmʊst 'ʃtaɪgŋ af 'dɔx] - ich mußte selbst auf das Dach steigen; sono dovuto salire io sul tetto. Phonol. *[afs] praecons. regelmäßig/regolarmente > [af]. ↑virdoch
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift