- eabich/eabig- ['ɛəbɪç/'ɛəbɪg-]
adj., adv. - ewig; eterno, eternamente. [s eəbige leːbm] - das ewige Leben; la vita eterna. [ər ɪʃt ʃɔn ɛəbɪç gəʃtörbm] - es ist schon ewig lang her, daß er gestorben ist; è morto già da tanto tempo. ['ɛəbɪç-ʊnd-'ɛəbɪç] - ewig lang; (da) tanto tempo. Vgl. derzaidr-unt-derzaidr (↑derzaider/derzider), ↑eabikhat
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift