houfige ['hoʊfɪge]

n.f., pl. houfign ['hoʊfɪgŋ] - Hoffnung; speranza. [ɪ ɔn 'ɔban gə'hɔt də 'hoʊfige as ar khent 'hɪntər ʊnt də gə'noːde tsa 'hoːban ɪn gə'zʊnt] - ich hatte immer die Hoffnung auf seine Rückkehr und den Segen der Gesundheit; avevo sempre la speranza di rivederlo e la grazia di avere la buona salute.