- kaifa ['kaɪfa]
n.f.(topon.) - Flurname (ein Stück Grund in ↑rait(e)rn2); pezzo di terreno in ↑rait(e))rn22. [andr 'kaɪfa]. Etym. ?. Vgl. Tir., Pl. khaif - 'fest, stark' (mhd. kîf); LEXER, KWB, keife, keif·n 'Hündin' kommt wohl kaum in Frage.
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift