kopf [kɔpf]

n.m., pl. kepfer ['kɛpfər] - (größere) langstielige Schöpfkelle (mit Schnabel), aus der man Wasser vom Eimer in der Küche direkt trinkt; mestolo con un beccuccio e un lungo manico di ferro usato in cucina per prendere l’acqua dal secchio. Etym. vgl. mhd. kapf ‘runde Bergkuppe’, PIRONA, s.v. Cop und zahr. ↑kepfle11, ↑kepfle22.