- obeindich ['oːbeɪndɪç]
adj. - abgeneigt; sfavorevole, contrario, non (più) disposto. ['oːbeɪndɪç 'mɔxn] - abgeneigt machen; dissuadere. (TM). Vgl. SCHATZ, s.v. âwendig mąchn 'abgeneigt machen'. ↑obebeintn
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift