- agnplikh ['aːgŋplɪkh]
n.m., pl. agnplikhe ['aːgŋplɪkhe] - Augenblick; momento. [ɪn aːm 'aːgŋplɪkh] (N.B. ohne Dativ -e) - in einem Augenblick; in un istante. Wahrsch. als alte verkehrsspr. Entlehnung aufzufassen, vgl. KRZM.Zimbr., S. 67, obwohl im zeitlichen Sinn laut KLUGE erst seit dem 14. Jhdt. belegt.
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift