- ruškn [ruːʃkn]
vb.intr., p.p. gerušket [gə'ruːʃkət] - rascheln; frusciare. ['ɔt-ar net gə'hɛərt as dər 'prɪəf ɔt gə'ruːʃkət?] - hörte er das Papiersäckchen nicht rascheln?; non sentì frusciare il sacchetto? Ähnlich in Pladen (HORNUNG, PLWB, s.v. ruschggen), Defreggen, Tirol (SCHATZ, s.v. ruschgln), Lusern (BACHER, 1905, s.v. ruškeln).
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift