šraien ['ʃraɪən]

vb.intr., p.p. gešrirn [gə'ʃriːrn], gerund. tsa šraian [tsa 'ʃraɪan] - schreien, rufen; gridare. Auch Pustertal, Ötztal (nach SCHATZ, s.v. schrain) 'p.p. gschrîrn ... ahd. scrîan'. ↑tsuešraien