- bien [bɪən]
topon. - Wien; Vienna. [beːme bɔrtəʃte du? - ɪmə zɛln mitn baɪsn röslan va biən?] - auf wen wartest du? auf den mit den weißen Rösslein aus Wien?; chi aspetti, tu? quello con i cavallini bianchi da Vienna?. Heute allgemein Vienna, da die Form bien in Vergessenheit geraten ist. Oggi sostituito da Vienna.
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift