gloštrn ['glɔʃtrn]

vb.intr., p.p. gegloštrt [gə'glɔʃtrt] - strahlen, glänzen; (ri)lucere, (ri)splendere, luccicare. [ɪn 'bɪntr ze·n-man də 'ʃtɛərne ɔɪs 'ʃɔane 'glɔʃtrn] - im Winter sieht man die Sterne ganz hell strahlen; d’inverno si vedono luccicare le stelle molto intensamente. Vgl. SCHATZ, s.v. gląst.