grača ['gra·tʃa]

n.f. - Gunst, gute Gelegenheit, Glücksfall; grazia, buona occasione, buona fortuna. [d'ɔt gəhɔt də 'gra·tʃa as d'ɔt gə'meɪt 'gɛən 'mɪte] - sie hatte das Glück, mitreisen zu dürfen; ha avuta la buona fortuna di poter viaggiare con gli altri. [dɪ'gra·tʃa] -zum Glück, Gott sei Dank!; per fortuna, grazie a Dio! [dɪ'gra·tʃa as ɪ 'ɔn-ən] - Gott sei Dank, daß ich ihn habe; grazie a Dio, che ce l’ho! Etym. < frl. (carn.) (di) grača. ↑genode