ontungen ['ontʊŋən]

vb.tr., p.p. ongetunget ['ɔngətʊŋət] - düngen; concimare. [ɪ ɔn dəzɛ 'ʃtʊkhn dɔ-'aʊf 'ɔɪs 'ɔngətʊŋət, 'ɔɪs mɪm 'pʊkl, ɪn 'mɪʃt ɪme 'khörbe am 'pʊkl gə'troːgŋ] - diese Äcker da oben habe ich alle mit dem Buckel gedüngt, den Mist im Korb auf dem Buckel getragen; questi campi qui sopra li ho concimati tutti io con la schiena, cioè portando sui campi il letame nelle gerle sulla schiena.