tsbaidle [tsƀaɪdle]

n.n., pl. tsbaidlan ['tsƀaɪdlan] - Pflänzchen; pianticina. [ɪ ɔn aːna 'vɪər 'tsƀaɪdlan ra'diːkh tsa 'zeɪtsan] - ich muß ein paar Stück Zichorie aussetzen; devo piantare all'aperto un po’ di cicoria.. Etym. vgl. nhd. Zweig, Zweiglein (wofür heute zahr. ↑brankh, ↑brankhle), und mhd. zwîc, zwî 'zweig, reis, propf, setzreis', zwîgelîn, zwîgel, dim. zu zwîc (LEXER, MHD TWB).