- lavöč [la'vötʃ]
n.m., pl. lavöčs [la'vötʃs] - Kessel; paiolo, laveggio. Etym. rom. Lehnwort, vgl. PIRONA, s.v. lavèz, aber auch in verschiedenen Varianten, Formen und Verwendungen im Tirolerischen, im Zimbrischen und im Engadinischen, s. SCHATZ, s.v. lafẹitsche f., bekannt.
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift