motsa ['mɔtsa]

n.f., pl.? - v. ↑mots. [aːna 'ʃeɪntana 'mɔtsa] - eine widerliche Hure; una brutta puttana. Vgl. SCHATZ, s.v. matze, matz f. 'Hündin, Hure' und s.v. motz, mętz f. metzl n. 'Mädchen'. Nach SCHATZ etym. zu mhd. mätze, ursprünglich Kurzform für Mächthild, Mathilde. Phonet. vgl. MARTALAR, 1980, S. 180, Mutza 'vulva', órna mutza "brutta vacca".