- urzoche ['uːrzɔxe]
n.n., pl. urzochn ['uːrzɔxn] - Veranlassung, Grund (zum Klagen); motivo, ragione per protestare. [z ɪʃt 'khaːn 'uːrzɔxe net] - es ist kein Grund zum Klagen; non è una ragione per protestare. Etym. vgl. KLUGE, s.v. Ursache.
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift