čeakl [tʃɛakl]

n.m., pl. čeakln [tʃɛakln] - (S. Sopra) nichtsnutzer Mensch (Schimpfwort); parola invettiva ("buono a nulla"). [duː ʃeɪntla tʃɛakl!] - mieser Nichtsnutz!; brutto fannullone!. Vgl. SCHATZ, s.v. tscheaggɛt.