aufprechn ['aʊfprɛçn]

vb.tr., p.p. aufgeprouchn ['aʊfgɽproʊxŋ] - aufbrechen, umpflügen; arare. [man tʊɽn 'aʊfprɛçn 'ʃtʊkhn, 'miːgɔ dɽ 'gɔntsn 'eːrgatn, vɛ!] - aufbrechen tut man štukhen (↑štukhe), nicht alle ergatn (↑ergate), selbstverständlich; si ara qualche ↑štukhe, ma non tutte le ergatn (↑ergate), si capisce.