vechtvair ['vɛçtvaɪr]

n.n. (obsol., v. SCHNEIDER Fulg., 1993, S. 177) - Fegefeuer ; purgatorio (eccl.). Vgl. HORNUNG, PLWB, s.v. Sêle: vękχvāire (dat.sg.). Etym. vgl. KLUGE, s.v. Fegfeuer.