genue [gə'nʊe]

adv. - genug, reichlich; abbastanza, assai. ['völa gə'nʊe] - ganz voll; pieno raso. [z ɪʃt 'nɪə 'ʃɛan gə'nʊe vʊr 'zaɪ] - für sie ist es nie schön genug; per lei non è mai abbastanza bello. ['haː ɪʃt gəbeːn gə'nʊe / z ɪʃt gəbeːn 'haː gə'nʊe] - Heu gab’s genug / es war genug Heu; c’era abbastanza fieno. Etym. < mhd. genuoge. Alternativform/forma alternativa: ↑genuekh. ↑dergeniegn-zi