- pfetrle ['pfɛtrle]
n.n., pl. pfetrlan ['pfɛtrlan] (wohl Dim. zu (nicht belegtem) *pfotr [pfɔtr] n.m. - nahestehender alter Freund; buon vecchio amico. Etym. vgl. KLUGE, s.v. Gevatter, s.v. Pfetter, LESSIAK, Zarz, S. 146 (§ 76.1.c), ZzWB, s.v. Gevatter, DENISON, 1989, S. 50ff.
Tuet drinschraibn
Tuet drinschraibn an “codice fonetico”
Tuet drinschraibn an geschrift