šnorkln1 ['ʃnɔrkln]

vb.intr., p.p. gešnorklt [gə'ʃnɔrklt] - schnarchen; russare, ronfare. "Inzer der zel groasse bider ot geschnorklt, gehuestet unt voich gekholt a zbie a hunt" (SCHNEIDER Ferr., ‘De Khronkhat vame Schohfpoukhe’, in DZR 62, Pasqua 1992) - unser großer Schafbock hat geschnarcht, gehustet und sogar gebellt, wie ein Hund; (lett.) il nostro grande montone ha ronfato, tossito e perfino abbaiato come un cane.