pokhn1 ['pɔkhn]

vb.tr., p.p. gepokhet [gə'pɔkhət] - schupfen, stoßen; cozzare, urtare. Etym. vgl. frl. PIRONA, s.v. pocâ, und (semant. etwas abweichend) kärntn. pàggén 'knicken, zerdrücken' (LEXER, KWB, s.v.). Die Entwicklung ist hier dem lautmalerischen Faktor genauso offen wie z.B. bei it. pacca, frl. pache - Klaps; botta; lo sviluppo fonetico di voci di questo tipo è sempre influenzabile dal fattore onomatopeico.